Wwoofen bij Gerard en reizen aan de oostkust.

We lopen het pad op en komen bij een prachtig huis met een mooie tuin, vol met fruitbomen, een hoop schapen en kippen. Ik ben benieuwd.

Gerard ziet ons aan komen lopen en verwelkomt ons. Een ontzettend aardige man, waar we direct bijna een uur mee staan te praten. Hij had ons zelfs al 2 dagen eerder verwacht, maar dit was in de email een beetje misgegaan. Ach, gelukkig hadden we het ook erg gezellig in het hostel. Gerard woont hier met z'n vrouw, die van maandag tot donderdag in de buurt van Auckland werkt en daar dan verblijft. Hun kinderen zijn allemaal het huis uit en ik krijg het idee dat hij zich gewoon een beetje alleen voelt en wat gezelschap nodig heeft. We zijn niet de enige wwoofers. Salina en Thereza zijn net begonnen met werken op een orchard, maar wonen ook nog in het huis. We hebben onze eigen keuken in het huis, die we delen met de andere wwoofers. We werken 1,5 tot 2 uur per dag, voor alleen onze accommodatie. Nou prima hoor. En het is ook wel gezellig om met meerdere wwooffers in 1 huis te zitten. In de kamer van de keuken heeft Gerard 2 kamerschermen neergezet en daarachter staat ons bed. We slapen dus een soort van in de keuken, maar wel met een enorme tv. :)

Omdat het een prachtige dag is en we eigenlijk nog redelijk vroeg zijn, beginnen we vandaag direct met werken. Er staat een rotonde op de drive way met een heleboel onkruid in het midden. We beginnen vandaag met het versjouwen van de stenen er omheen, zodat Gerard met z'n graafmachine het onkruid een beetje kan omspitten. Top, geen probleem. Steen voor steen tillen we ze naar de zijkant van de weg. In het begin zijn ze nog redelijk licht, maar na zo'n 20 stenen begint het al wat zwaarder te worden... En bij de 150e steen, ben ik blij dat we klaar zijn. Het is warm en de zonnebrand en de pet zijn geen verkeerde keuzes. We hebben nog een beetje tijd om wat prikkelplanten uit het weiland te halen en hebben onze 2 uur er voor vandaag dan alweer op zitten. Tijd voor een douche! De 2 meiden komen ook net terug van werken en besluiten om vanavond direct voor ons te koken. Helemaal goed! We eten spaghetti met tomatensaus ;) en een blikje zalm, die ze zelf niet eten... haha. Thereza en Salina werken op de boomgaard en kunnen gratis in het huis verblijven als ze in het weekend nog wat uurtjes maken... We krijgen meer het idee dat de 2 meiden Gerards kinderen een beetje vervangen en dat hij maar al te blij is dat er meer mensen in huis zijn. Daarnaast zijn het ook nog eens z'n eerste wwoofers en moet hij nog echt leren hoe het wwoofen werkt.

Op dag 2 werken we weer aan de rotonde. Gerard is gisteravond toen hij om half 8 thuiskwam nog met z'n graafmachine aan de slag gegaan en heeft het onkruid omgespit. Voor ons nu de taak om al het onkruid eruit te halen en het er weer uit te laten zien als een mooie verzorgde rotonde. Het is veel, het is warm en het zit toch nog best goed vast. Met de tools proberen we alles eruit te krijgen, maar krijgen dit lang niet af in 2 uur. Morgen dus maar weer verder. Omdat we lekker op tijd zijn begonnen, hebben we nog alle tijd 's middags om even de omgeving te verkennen. We lopen een stuk naar de rivier en lenen Gerards auto om boodschappen te halen. 's avonds koken wij een lekkere Couscous maaltijd, waar de meiden maar al te blij mee zijn. En leren we ze Keezborden :)

Woensdag maken we de rotonde af en sjouwen we de stenen weer terug. Ze liggen een stuk mooier dan eerst en de rotonde ziet er erg goed uit. Ik ben trots op het resultaat en Gerard ook! Onze volgende klus is om alle prikkelplanten uit het veld te halen. Gerard heeft een aardig stuk land, waar hij z'n schapen op laat grazen, maar de prikkelplanten zijn niet fijn voor deze beesten en dus moeten deze eruit. Na 5 minuten heeft Danny er al een paar planten uit, maar wil ik het opgeven. Hoe hard ik ook op m'n schep spring, ik kom de grond niet in. Als we even van scheppen verwisselen, blijkt het niet aan mij, maar aan de schep te liggen, die zo krom is als een banaan... haha... Het lukt Danny wel om de prikkelplanten er met de botte schep uit te krijgen en dus houden we het even zo. Het eerste veld is zo gedaan. De grond is redelijk zacht en het gaat makkelijk. Het zijn er niet veel en het veld is maar klein, maar bij het 2e veld wordt het al een stuk lastiger. Gerard heeft zo'n 5 hectare grond, wat niet superveel is, maar als je op ongeveer elke 5 vierkante meter een prikkelplant hebt, is het best groot... Af en toe wisselen we even van schep, omdat de grond steeds harder wordt. Het is een warme klus vandaag. Na 3 uur heb ik enorme blauwe plekken op m'n benen staan van het op de schep springen (waardoor m'n benen steeds tegen het handvat aan kwamen..) en grote blaren op m'n handen... ook van de schep. Oja en spierpijn, dus dat betekent dat we hard hebben gewerkt :) Morgen weer verder. We hebben hier 2 fietsen die we kunnen lenen en dus maken we daar vandaag graag gebruik van. Er is hier een mooie fietsroute langs de rivier van zo'n 17 km waar je ook geen helm voor op hoeft, omdat het een fietspad is... Top! Halverwege even opfrissen met een ijsje en weer verder met de redelijk platte route langs het water. Fijn om ergens te fietsen waar niet al te veel heuvels zijn, doet me toch een beetje denken aan het thuislandje Nederland. :)

Op donderdag krijgen we 's morgens een sms. Onze auto is klaar. Het is iets duurder geworden, vanwege dat er nog wat aanpassingen bijkwamen om garantie te houden... maar hij doet het weer... Het is even na 12en en we kunnen de bus nemen naar Napier, maar het is een prachtige dag en dus besluiten we om te gaan lopen. In 32 graden in de volle zon zo'n 2 uur lopen is niet ideaal, maar zo zie je nog eens wat van de omgeving... hihi. Bij Corunna auto's staat Chop gelukkig klaar en zijn we toch weer blij dat alles is gemaakt. Dat is dan $1766,- ... Hoppa. En dan heeft de man z'n werkuren zelfs nog gehalveerd. Nog maar even een paar daagjes wwoofen dan... Volgens Natalie kunnen we straks gewoon een nieuwe auto verkopen... Alles in de auto is zo'n beetje vernieuwd of gemaakt. Na, wie weet. k

Vandaag hebben we van Gerard lamsgehakt gekregen. 1 van z'n schapen was nogal stout en sprong steeds over het hek, dus hebben ze hem maar geslacht. Wij maken er heerlijke hamburgers van en vinden het helemaal niet zo erg dat er af en toe een stout schaap tussen zit :) We krijgen er hier dan geen eten bij, maar hebben wel elke dag verse eieren, een hoop walnoten, groente en fruit. Dus dat is erg fijn! We hebben ook maar besloten om gewoon zelf te koken, aangezien de meiden het liefst elke dag pasta met tomatensaus eten. ;)

Op zaterdag maken we ons weer klaar voor een dagje prikkelplanten en terwijl we aan het ontbijt zitten komen ook Thereza en Salina, die vandaag vrij zijn van de orchard. Ik ben benieuwd wat zij mogen gaan doen voor hun accommodatie. Ze zouden ongeveer nog 14 uur per persoon moeten doen... Ze willen liever niet buiten werken, wat Gerard geen probleem vindt en daarom mogen ze in hun zomerse jurkjes wel de kerstboom optuigen... Wat? Wat doen wij soms nou verkeerd...? Danny en ik gaan het veld in, maar proberen vandaag iets minder hard te werken dan normaal, wie weet krijgen we dan ook andere klusjes. En als we terugkomen, komen Thereza en Salina net terug van de markt. 'O, hadden jullie niet naar de markt gewild?' 'Uhmm.. wij waren aan het werk.' Goed, het is duidelijk dat de taken hier niet helemaal eerlijk verdeeld zijn... Maar wij hebben in ieder geval onze uren gemaakt. We blijven nog 1 dag waarbij we de velden af maken en nog een mooie wandeling maken naar de top van de berg, waar Danny de berg helemaal oprent om van het mooie te genieten. En dan is het op maandag weer tijd om te vertrekken.

We pakken rustig onze spullen, koken nog even in de fijn keuken, zodat we het vanavond alleen maar op hoeven te warmen en rijden richting het noorden. We stoppen bij Lake Titura waar we de 'van' tussen de schapen in parkeren. :) We worden uitgenodigd door andere campinggasten om bij het kampvuur te komen vanavond, maar helaas gaat dit vanwege de regen niet door. De volgende ochtend, dinsdag 1 december, is het gelukkig weer opgeklaard en slaap ik heerlijk uit. Wat fijn, een keer geen meiden die 's morgens om half 7 niet al te subtiel een ontbijt maken in de kamer waar we slapen... Danny zit buiten te lezen en heeft al ontbijt op, ik doe het vandaag met een brunch. :) De natuur is hier prachtig en daarom gaan we een mooie wandeling maken tussen de schapen en de koeien. De berg op tussen de groenen weilanden door, over hekken en tussen de keutels.. De schapen rennen, zodra ze door hebben dat we hun kant op komen, snel weg en komen af en toe op plekken uit waar ze niet verder kunnen :) Van bovenop de berg hebben we een prachtig uitzicht en hebben we het ook goed warm gekregen in de felle zon. We vervolgen de weg naar beneden en stappen weer over een hek waar we worden ontvangen door een grote kudde met koeien. Haha, helden als we zijn, lopen we er met een grote boog omheen, want die enorme hoorns zien er toch een beetje gevaarlijk uit. Helemaal omdat alle hoofden dezelfde kant op staan... richting Danny en mij.. Maar net doen of we hier niet lopen en ons pad vervolgen... Tussen de enorme hoeveelheid koeienvlaaien gaan we de vertrapte weg verder en komen we na zo'n 2,5 uur weer uit bij de auto. Supermooi hier en ook nog eens gratis!

We rijden door naar Mahia beach waar de wind zo hard is dat we bijna omver geblazen worden en dus schuilen we achter de auto om toch nog buiten te kunnen zitten. Op woensdag gaan we verder naar Talaga Wharf. De langste werf van NZ, met maar liefst 660 meter aan planken boven het water. Hier moeten we gewoon geweest zijn. We lopen tegen de wind in, de enorme werf af, waar halverwege een hoop mensen van de brug af springen. Eenmaal aan het eind hebben we even tijd voor onze 1e set met kerstfoto's M-E-R-R-Y.. Dat wordt leuk! :) We slapen vanavond op de top10 camping in Gisborne, waar we heerlijk bbq'en 's avonds nog even een leuke strandwandeling maken en sterren kijken. Een enorme vallende ster verlicht het strand, als die wens niet uit gaat komen ;)

Vanuit Gisborne vertrekken we richting het noordwesten en stoppen we halverwege bij een swingbridge waar we lunchen en ietsje verder tussen Opotiki en Gisborne vinden we een prachtige gratis camping. We rijden het smalle gravel weggetje naar beneden en komen op een open plek met vuurplaatsen. We kiezen een mooi plekje uit, vlakbij het water. Het is niet heel ver van de weg, maar toch erg rustgevend, aangezien er haast geen auto rijdt en we alleen het geluid horen van een kabbelend riviertje! Heerlijk. In de warme zon, drinken we corona, maak ik m'n autoschildering af en gaat Danny op avontuur naar de Historic Bridge. Het kraakt aan alle kanten en er onderdoor gaan is verboden... haha. Hoe veilig zal het dan zijn om eroverheen te lopen :) Gelukkig gaat alles goed en komt Danny zonder kleerscheuren weer terug. :) We verbranden maar een klein beetje... maar het is echt heel relaxed. Wat heeft NZ toch prachtige plekken. De rustige camping, begint 's avonds vol te stromen met nog een stuk of 8 campers en 'vans' en worden er hier en daar wat vuurtjes gemaakt. We hebben gehoord dat ook hier weer Glowworms zitten en dus nemen we nog een keer het risico om de krakende oude brug over te steken. En jahoor, aan de muren, tussen de bladeren door, zien we 10tallen glowworms die blauwe lichtjes schijnen, met aan de andere kant tussen de bomen door het licht van de kampvuurtjes. Leuk zeg en niemand die het weet...

De volgende ochtend rijden we Opotiki in, om te lunchen, maar verder is er weinig te beleven. Op naar Rotorua, waar we inmiddels al een aantal keer zijn geweest, maar wat we nog steeds een erg leuke stad vinden. We zetten de auto gewoon weer op dezelfde camping als de eerste keer (the Backyard inn) en lopen vervolgens de stad in voor wat hapjes en drankjes. Bij Nando's eten we hete kip. En met heet, bedoel ik echt heet... M'n gezicht zweet peentjes... terwijl ik Herbs heb en Danny Medium hot... (en Danny heeft nergens last van...) en gaan daarna door naar the Redwoods, die Berend ons heeft aangeraden. We rijden de parkeerplaats op, waar we bijna worden aangereden door 2 fietsers... Uiteindelijk blijkt dat de 2 jochies op de fietsen iets hebben gestolen van toeristen, die hier hard achteraan rennen en ook een man met zijn hond erop af laten gaan... Hadden we dat geweten, dan hadden we de weg met onze auto geblokkeerd... Mmm.. we nemen alle waardevolle spullen maar even mee en doen een mooie wandeling in the Redwoods. De enorme bomen zorgen voor een prachtig plaatje en het is net alsof we even in een andere wereld zijn. Een soort sprookjes. Na de mooie wandeling van zo'n 1,5 uur is het al tegen 5en en rijden we naar Lake Okaro waar we de nacht door zullen brengen. We doen nog even de wandeling om het meer voordat we gaan eten en hebben weer genoeg gelopen voor vandaag. Met een picknick-diner en zelfgemaakte sangria op het gras met uitkijk op het meer, genieten we weer van een mooie dag op een mooie plek.

Na een te groot ontbijt (wat wel errug lekker is) in Rotorua, vertrekken we waarschijnlijk voor de laatste keer uit dit naar zwavel ruikende stadje, waar we aardig aan gewend zijn geraakt. We rijden naar de Blue en Green lakes waar het op de parkeerplaats vol staat met auto's. Er is een roeiwedstrijd aan de gang. Ach zwemmen was toch niet het plan en dus parkeren we de auto en maken we ons klaar voor weer een mooie wandeling. We lopen langs het Blue lake tussen de bomen door naar het pad. Mm... dit pad ziet er ook leuk uit. We nemen een klein bospaadje tussen de bomen door naar een ander leuk pad en volgen deze voor een paar 100 meter. Ook zijn we op zoek naar een cache, maar hoe verder we het pad volgen, hoe verder we afwijken... De mooie varens en andere bomen zorgen ervoor dat het hele uitdaging is om het pad te volgen. ...Zoef... Wow... 2 mountainbikers vliegen ons voorbij.. naja, ze fietsen, maar wel heel snel... Aaaahhhh... we zitten op het mountainbike pad. Vandaar dat we het blauwe meer niet meer kunnen zien en we ontzettend afwijken van de route. Door het bos dan maar naar beneden... en jahoor, eenmaal beneden, vinden we het pad, het meer en de cache. Danny ook weer blij... hihi. Na de mooie wandeling tussen de meren door, die er prachtig uitzien, rijden we weer verder en gaan we naar het gebied rondom Auckland.