De oostkust bereizen met onze zieke 'ChÔp'...

Ja ik loop wat achter... Even terug naar 7/11/15

We zwaaien m'n ouders uit op 7 november, die richting Wellington reizen, en wij gaan nu weer met z'n tweeën het noorder eiland bereizen. We rijden van Ohakune, via een prachtige weg met een mooie lookout over alles hoge vulkanen naar Palmerston North. Hier vind ik eindelijk een nieuwe camera, aangezien m'n oude stuk ging op 5 juni... dus nu kan ik weer m'n eigen foto's maken ;) In Palmerston vinden we een superleuk Arabisch tentje waar we heerlijk kebab :) eten. Dat mag nu best op deze gekke dag... Toch raar dat ik weet dat m'n ouders nog steeds best dichtbij zijn, in hetzelfde land, maar ik ze niet meer zie in NZ of in de komende maanden... Na de lunch rijden we door Masterton heen naar Eketahune, waar we een prachtige Domain camping vinden. Wauw! we betalen $6,- pp en staan op een ontzettend mooie camping, omringd door bos, met een gratis wasmachine, douche, toilet en een mooie keuken. 's avonds wordt er zelfs een groot kampvuur naast ons gemaakt door Andry die hier met z'n kinderen een weekendje zit. Het is ook nog eens Guy Fawkes weekend en dat betekent dat ook het vuurwerk aangestoken wordt.. superleuk!

De volgende ochtend is het mooi weer en rijden we naar Castle Point. We lopen over de kalksteen rotsen naar de vuurtoren en langs het water wat hoog tegen de rotsen kletst. De golven maken prachtige waterspektakels met af en toe een mooie regenboog. We beklimmen de steile rotsen met fossielen en gaan via het strand weer terug. Een mooie wandeling bij een mooi gebied. Danny schopt nog even tegen één van de mooie rotsen om te kijken of ze wel echt zijn en laat daarna een rood spoortje achter... dus ze zijn echt hoor... Omdat de camping goed beviel gaan we gewoon nog een keer terug naar Eketahune en gaan op zoek naar kiwi's in het bos. We horen ze wel, maar we zien ze helaas niet... Na een fris nachtje doen we de volgende ochtend lekker rustig aan. En tijdens ons ontbijt ontmoeten we 2 Belgen: Niels en Yoni, die op weg zijn naar Kerikeri... tís nie waar hè..., waar ze gaan huiszitten. Wie weet zien we ze nog daar, je weet het maar nooit. Rond 2 uur hebben we een hoop verhalen met ze uitgewisseld en besluiten we om verder te rijden naar Dannevirke, waar we ook weer op een mooie Domain camping staan.

Via deze mooie campings rijden we door naar Hastings, waar we het oude stadje even in gaan. Het weer is ontzettend mooi en dus eigenlijk zonde om er niet van te genieten. We gaan door naar het strand waar we een camping uitzoeken in Te Awanga aan het strand! Met nacho's en een sol voelt het net Spanje zo. Zelfs een beetje te warm, maar heerlijk! 

Voor de volgende dag checken we hoog en laag tij, want er is hier een prachtige wandeling te doen langs het strand. Het komt allemaal perfect uit en we vertrekken net na 9 uur naar Cape Kidnappers. Het is al aardig warm en na zo'n 20 minuten gaan de lange mouwen in de tas. Pff. Op dat moment komt er een vrouw ons net voorbij waar we mee aan de praat raken. Tipione uit Hamilton is hier vanwege haar man, die al deze rotsen als archeoloog heeft bestudeerd. Ze kan dan ook een hoop vertellen over  alle lagen die in de rotsen te zien zijn en we lopen met z'n 3en verder over het prachtige strand. Halverwege komt het punt waardoor we deze wandeling alleen met laagtij kunnen doen. We moeten namelijk door het water. De schoenen en sokken uit en daar gaan we door het koude water en gelukkig komen onze korte broeken net niet in het water... De rest van het strand lopen we op onze blote voeten verder. Op dit hoekje zijn ook de enorme Gannets al te zien (oftewel Jan-van-Genten) die hier rondvliegen. Boven op de berg waar we naartoe lopen zit een Gannet kolonie en dus zien we er steeds meer en meer. Na zo'n 2,5 uur komen we uit bij een prachtig uitkijkpunt. Achter ons zien we de tractor-tourgroepen aankomen en dus zorgen we dat we net voor hen op de berg aankomen. We lopen de steile weg omhoog en eenmaal boven worden we verrast door 1000en Gannets. WOW! Wat een hoop, wat groot, wat een lucht... en wat een herrie... haha. Maar prachtig om te zien. De vogels leven in paren en zoeken hun eigen vrouwtje of mannetje in de menigte waar ze vervolgens een grappige snaveldans mee maken. Leuk om te zien! het wordt steeds drukker boven op de berg en we hebben het nu ook wel een beetje gezien. We nemen Tipione weer mee naar het uitzichtpunt en eten daar onze lunch. Ook de terugweg doen we met z'n 3en, waar we uiteindelijk worden ingehaald door de tractors. Maar toch ben ik erg blij dat wij deze mooie wandeling op deze mooie dag hebben gedaan, gratis en voor niets en ook nog eens heel gezellig. Na 5 uur wandelen nemen we de auto richting Te Mata Peak. Het uitzicht vanaf Te Mata Peak staat in m'n agenda en dus 1 van de plekken die we moeten zien als we hier nu toch zijn. We rijden de berg op en hebben eigenlijk niet echt meer de puf om nog een wandeling te doen. Ach, dan maar mooie foto's maken en richting Napier. In Napier zoeken we een mooie parkeerplaats uit op de gratis camping in de stad.. en gaan we stad in voor een hapje en een drankje. En daar komen we Mariano tegen uit Hone Heke.. haha wat is NZ toch klein. 
Donderdag 12 november is het weer niet al te best en besluiten we naar Mahia beach te rijden. Een mooie rit door de bergen, maar met erg veel wind en regen. Mahia beach is prachtig en we zetten de auto op een mooie plek neer op deze gratis camping aan het strand. Maar helaas is het weer te slecht om er echt van te kunnen genieten. Gelukkig hebben we onze eigen thuisbioscoop en maken we daar dus maar gebruik van vanavond. De volgende ochtend is het nog steeds erg koud en rijden we door naar Gisborne, waar we helaas vanwege het weer niet al te veel kunnen doen. Terug naar Mahia beach maar weer, want daar was het iig mooi. En dan de volgende ochtend is het prachtig weer. We willen een wandeling gaan doen bij het strand, maar vinden helaas uit dat de auto olie lekt.... Het zal eens niet... We vullen de olie bij in Wairoa en rijden dan toch maar terug naar Napier, omdat we daar de meeste kans hebben op een goede garage... Het is zaterdag en dus moeten we sowieso nog 2 dagen wachten tot er iets open is.. We zetten de auto bij Perfume Point, een wat rustigere gratis camping aan de andere kant van de stad. En lopen vervolgens het gebied in met alle barretjes van Napier. Dan maar een cocktail!!! haha... Als we dan toch geld uit moeten geven voor het fixen van de auto, kunnen we het beter ook meteen goed doen... Bij de in kerstsfeer versierde bar is het erg gezellig, maar toch erg raar als je bedenkt dat het buiten 25 graden en zonnig is. De kerstliedjes maken het ietsje beter... haha. En dan in de straat van de bar, naast het water van de haven, komen ineens 10tallen in carnavalkostuums verklede fietsers aan. Ze zijn zo dronken als wat en stoppen voor de bar om er een showtje van te maken... haha. Vervolgens beginnen er mensen met kostuum en al het water in te springen en komt de man in het politiekostuum niet helemaal geloofwaardig over... Uiteindelijk wordt toch de jongen in kikkerpak die met fiets en al het water in fietst eventjes door de 2 politieagenten toegesproken. De barren aan de overkant zitten inmiddels wel allemaal vol, dus dat was een goeie stunt. 

Na een heerlijke douche (die je echt goed kunt gebruiken na 4 nachten op een gratis camping ;) rijden we richting de zondagsmarkt. We hebben ook vandaag afgesproken met Desi en Lars die hier in de buurt werken, waar we via Mariano achter zijn gekomen. Te grappig! Te Mata Peak walk staat op de planning. Bij de markt parkeren we en horen we een vreemd ratelgeluid onder de motorkap vandaan komen... Top?!... Een grote plas met olie onder de auto en een raar geluid... Kunnen we nog wel verder rijden met de auto?? Aangezien we nogsteeds 3 AA telefoontjes kunnen plegen, maken we daar dan toch maar weer een keer gebruik van op deze zondag... En nog geen 10 minuten later laat de mechanic ons weten dat we beter niet al te ver meer kunnen rijden en de auto morgen naar een mechanic moeten brengen. Fijn!! Gelukkig is het mooi weer... En dus laten we Desi en Lars naar Napier komen. We zetten de auto weer neer bij Perfume Point zodat die er maar vast staat en lopen over de berg naar de stad. Een pittige klim, maar een mooie wandeling. Nog even bij de supermarkt wat lunch halen en net iets later dan afgesproken zien we Desi en Lars. Wat superleuk om ze weer te zien! Omdat we niet al te ver weg kunnen, maken we een mooie wandeling naar een uitkijkpunt en door de stad en doen we vervolgens wat leuke dobbelspellen in de tuin van een leuk café. Het weer is een beetje omgeslagen en tussen de buien door starten we onze wandeling naar de auto. Helaas regent het inmiddels pijpenstelen en lopen we als verzopen katten langs de haven naar de auto... We halen onderweg Thais eten, die we in de auto opeten met droge en schone kleding. Brrr... en ach dit heeft ook wel weer wat. Wanneer zou je dit in NL nou doen... 

Op maandagochtend rijden we naar Pitstop waar ze hopelijk onze auto kunnen maken. Ze gaan er in ieder geval naar kijken. Na een biebdagje in de stad, omdat het erg slecht weer is, komen we terug bij de garage die helaas niks hebben kunnen vinden. Dit is een klus die zij niet kunnen doen en we worden doorgestuurd naar Corunna Auto's, een andere garage. Het is al vrij laat en dus kunnen we de auto morgen brengen voor een check. Afwachten maar weer. We brengen de auto naar Corunna en lopen we vervolgens de stad in, want het is een prachtige dag. Bij de botanical gardens worden we uiteindelijk gebeld door de garage, die ons vraagt om even langs te komen. Ok, de gearbox lekt olie. Hij kan het maken voor ons voor $600,- Dat is precies het bedrag wat ze bij Pitstop ook hadden gezegd dat het waarschijnlijk zou zijn. Dus daar hadden we al een beetje rekening mee gehouden. We kunnen de auto over 2 dagen brengen en hopelijk kan het dan die dag gemaakt worden. 

Na een dagje zwembad, vanwege het slechte weer, en een heerlijk Indiaas diner, worden we midden in de nacht wakker van een aantal lawaaimakers bij Perfume Point. De locals die hier de kroeg in zijn geweest vinden het nogal nodig om alle mensen die hier in campers en auto´s slapen om 3 uur ´s nachts wakker te houden voor ongeveer een uur met luide muziek en ronkende motors... Fijn. We hoeven gelukkig morgenochtend pas om 7 uur op om de auto op tijd bij de garage te brengen... Goed.. de auto staat bij de garage en wordt hopelijk gemaakt en ondertussen proberen wij de art deco walk te doen, die hier in de stad erg populair schijnt te zijn. De meeste mensen doen een guided tour, maar we hebben een kaart en dus doen we het zelf. We volgen de route op de kaart, die ons brengt naar parkeerplaatsen, gebouwen die niet bestaan en straten die doodlopen... haha... zelfs een vrouw die ons ziet zoeken naar de weg vraagt of ze kan helpen. Ze woont hier al haar hele leven, maar zou ook niet weten waar het gebouw op de kaart zou moeten zijn... Leuk zo´n AA gids... misschien hadden we dit keer toch beter een tourtje kunnen doen... haha... Halverwege de walk, geven we het op. We komen (via wel een heel leuk bospaadje) uit boven op de berg en lopen bij de kust weer naar beneden... Laten we maar een beetje richting de auto lopen, aangezien het al tegen 4en loopt :) Onderweg worden we dan ook gebeld en... met erg slecht nieuws... helaas. De mechanic heeft de hele gearbox van de auto afgehaald en vervolgens dacht hij dat het was gemaakt, heeft hem teruggezet en het lek was er nog steeds... Toen hij de gearbox uit elkaar haalde, bleek de hele transmission stuk te zijn... het deel wat nog in deel 1 hoorde te blijven zitten, zat vast aan deel 2... Een nieuwe kost waarschijnlijk zo'n $1800,- en 2dehands zitten we wrs op $600,- met nog 3 maanden garantie... We krijgen gelukkig een biertje van de mechanic om even het nieuws te laten bezinken... Tsja, we willen de auto over een maand verkopen, dus 3 maanden is lang zat. Laten we maar voor de 2ehands gaan. Het is donderdag vandaag en ook de 2ehands transmission moet ergens vandaan komen en zal hier wrs pas dinsdag kunnen zijn. Omdat onze auto nu zo goed als uit elkaar ligt... kunnen we er ook niet meer mee naar de camping rijden. We mogen van de aardige mechanics in onze auto in de garage slapen, maar we besluiten toch maar onze tassen te pakken en op zoek te gaan naar een hostel. De beste man had ons zo een lift gegeven als hij niet met z'n motor deze ochtend naar het werk was gekomen... haha. We lopen met onze backpacks weer zo'n uurtje terug naar waar we net vandaan komen en checken in bij Toad Hall, waar we direct erg vriendelijk worden ontvangen. 

We verblijven 4 nachten in Toad Hall, waar we met de hele crew van het hostel spelletjes spelen, piano spelen, zingen en vliegtuigjes vouwen, op het dakterras een beetje relaxen, wwoofadressen zoeken, de stad een paar keer in gaan en Mockinjay in de bioscoop zien. Een supergezellig hostel met leuke mensen. De bedden waren verschrikkelijk, maar gelukkig was het maar voor even. Voor maandag hebben we een wwoofadres gevonden en dus vertrekken we uit Napier en gaan we met de bus richting Hastings, aangezien we even geen auto hebben. Het bespaart wat geld voor accommodatie en het is ook wel weer erg leuk om te gaan wwoofen. We nemen de bus van 1 uur, bij de bieb, maar lopen daarvoor nog even heen en weer naar de auto, om wat spullen terug te brengen en werkkleding uit de auto op te halen. De buschauffeur heeft geen idee waar we er precies uit moeten en laat ons vervolgens veel te vroeg uit de bus. We wachten op de volgende bus die een half uur later komt en worden vervolgens naast het huis van Gerard en Caroline afgezet. Top! En dat zelfs terwijl we nu ook nog een strip te weinig hebben betaald.. haha. We lopen het pad op en komen bij een prachtig huis met een mooie tuin, vol met fruitbomen, een hoop schapen en kippen. Ik ben benieuwd. 

Dit verhaal wordt vervolgd....