Duus the Buus, wordt Chop the van.
11 februari 2015 - Christchurch (camping), Nieuw-Zeeland
Over 2 dagen hebben we een auto. Wel grappig dat je in NL nooit voor zo´n auto zou gaan. Vieze stoelen, gaten in de bekleding en het dashboard en eigenlijk vrij oud. Maar het is een prima backpacker auto. Om het te vieren gaan we naar Baretta, een leuk restaurant met een mooie tuin. Er is op dat moment ook een bruiloftsfeestje aan de gang, maar we mogen er gewoon bij gaan zitten. En daardoor ook genieten van de live muziek. We dobbelen wat en krassen onze krasloten open... helaas, geen miljoen... We koken voor het eerst zelf en eten dit gezellig in de tuin van ons hostel. Op dinsdag 3/2 hebben we geen ontbijt meer en ontbijten we met een muffin en cappuccino bij een koffietentje op de hoek. Het is lekker, maar nog best veel zo'n muffin. ;) Om 2 uur hebben we onze afspraak bij de bank. We zijn iets te vroeg en worden op een niet al te vriendelijke manier weer weggestuurd, omdat de vrouw nog met haar lunch bezig was. We komen na 20 minuten om 5 over 2 terug en worden gelukkig goed geholpen. De handtekening onder onze brief van het hostel was eigenlijk niet goed genoeg, maar ze doet het er toch maar mee. Achteraf blijkt dit krabbeltje toch echt de handtekening te zijn van de manager van het hostel. We zitten een uur bij de bank, maar dan hebben we een eigen account en een bankpas. Ik kies een blauwe pas met TUI-vogels, Danny een zwart/witte met palmbomen. Wel grappig dat de vrouw van de bank vervolgens een briefje laat zien met Linda : Blue, Danny: Black&White. Haar voorspelling klopte. Dat is ook weer gelukt. Top!
Het is fris buiten en met onze korte mouwen weten we ons nog niet helemaal goed te kleden op het onvoorspelbare Nieuw-Zeelandse weer. We lopen naar Riccarton Mall, een groot winkelcentrum aan de andere kant van het park. Héé, de 'Kmart'. Dat doet me nou echt weer denken aan Alice Springs, leuk! We lopen hier wat rond, eten sushi en hebben het alweer snel gezien. Terug naar het hostel. Onderweg warmen we nog even op bij een gezellige bar en lopen we verder terug door het park. Bij het hostel wat warms aan en op zoek naar eten. We zien verschillende restaurants, maar de meeste zijn nog dicht vanwege de aardbeving. Uiteindelijk komen we bij Mexicano's, maar daar worden we weer weggestuurd... Dan gaan we toch naar de Thai Container. Dit was voor de aardbeving een goedlopend restaurant. En omdat ze de naam al hadden hebben ze nu een afhaalcontainer waar het nog steeds erg druk. Lekker zo'n green curry.
Na een koud nachtje checken we weer uit bij de double en gaan we vandaag weer terug naar de dorm. Weer onze backpacks in de storage room en vanmiddag weer inchecken. Het houdt ons bezig. Het is vandaag woensdag en dat betekent dat we onze auto kunnen gaan halen. We pinnen allebei nog 1 keer en met voldoende geld gaan we richting Car-Market. Na een Indiase lunch lopen we langs onze auto, die op straat geparkeerd staat. Het geld wordt geteld, we regelen de verzekering en overschrijving en we krijgen de sleutel! Gefeliciteerd! Danny rijdt de auto. ik wil ook wel rijden, maar eerst nog weer een beetje wennen aan het links rijden en aan de automaat. Ok, wat hebben we nodig. We hebben een hele lijst met van alles en nog wat. Eerst maar op zoek naar een beetje donkere gordijntjes. We hadden al een stofwinkeltje gezien in de buurt en kopen daar 5 meter donkerblauwe stof voor $15,- en laten hier vervolgens 6 gordijntjes van maken bij 3sisters voor $48,- (met korting) Ach, dan zijn ze maar goed. Morgen kunnen we ze ophalen. We halen boodschappen en campinggear en na een lange dag besluiten vandaag nog een keer naar Mexicano's te gaan en dit keer met succes. Na een lekkere Mexicaanse maaltijd drinken we aan de overkant in een leuke bar een drankje in de zon in een winkelwagentje ;) We moeten nog een naam bedenken voor onze auto. Allebei nemen we 2 letters in ons hoofd en komen we uit op DSUU... Het wordt 'DUUS', the Buus... :)
3 keer is scheepsrecht, dus op donderdag veranderen we nog 1 keer van kamer... Weer naar de double. Nog een laatste nacht, zodat we nog 1 dag extra hebben om onze 'van' helemaal op orde te maken. We worden al vroeg gebeld dat we de gordijnen op kunnen halen, dus dat is fijn. Na weer veel gestruin hebben we de meeste spullen nu wel gekocht. Een mooie blauwe tafel en boxen met kookgerei en voedsel. De stoelen en de cooker hadden we al. We hebben nu alleen nog een coolbox nodig. Het liefst 1 met 12 V aansluiting voor in de auto, maar in de winkels zijn deze niet te betalen. (200 dollar) Bij het hostel hebben we wifi en op trademe (een soort marktplaats) Zie ik een coolbox voor 60. Ik bied erop. Vervolgens zie ik er nog 1 waar ik ook op bied, maar als Danny ernaar kijkt blijkt deze niet goed te zijn. Ok, het bod intrekken dan maar. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Trademe is een soort ebay en als je eenmaal hebt geboden kan je je bod niet meer intrekken. Oeps... Je kunt wel de verkoper een berichtje sturen staat er. Dus probeer ik dat. Maar dat kan blijkbaar alleen als je autheticated member bent, en ik woon niet in Nieuw Zeeland, dus kan dat nooit worden... Ok, wat nu, straks hebben we er 2. Een mail sturen naar de website-eigenaar. Ok, dat dan maar proberen. Ondertussen staat de keuken blauw, omdat ik ons garlic bread vergeten ben uit de oven te halen. We dineren met een ietwat donker broodje... maar het smaakt gelukkig prima. En gelukkig heb ik een half uur later een bericht terug dat mijn bod is ingetrokken. Nu nog tot zondag wachten of ik de andere heb gewonnen. Dat betekent ook dat we niet al te ver van Christchurch weg moeten gaan. We spelen een leuk kaartspel met de mensen uit het hostel, waar we na 5 nachten een beetje contact mee hebben gekregen.
Na nog een cool nachtje checken we op vrijdag 6 februari, Waitangi Day, dan echt uit! Waitangi Day is een nationale feestdag, waarop gevierd wordt dat de Maori en de blanken een soort samenlevingscontract hebben getekend. Een vrije dag voor de meeste mensen. Er zijn wat festivals vandaag, maar helaas allemaal erg duur. Er schijnt ook een gratis festival te zijn, waar we vanmiddag heen willen. Eerst richting de camping waar we vandaag onze 'van' uit gaan proberen. Het is nog wat vroeg en we parkeren de auto even op de parkeerplaats bij een winkelcentrum vlakbij. Tower Junction. Hier kunnen we dan even rustig de gordijntjes erin zetten en de boxen op orde maken. Ik schuif de railtjes in alle gordijnen en hang ze op. We zitten in de 'van' en kijken hoe donker ze zijn. Best goed. 'Doe de deur eens dicht' vraagt Danny, 'dan zien we het echt goed'. Ik schuif de deur dicht, maar deze sluit niet helemaal goed. Ach, maakt ook niet zoveel uit, het gaat om het idee. Het ziet er goed uit, lekker donker, ondanks dat de zon goed fel is. Wat lichtjes erbij en hij is helemaal af. Goed, nog even naar de winkel en dan naar de camping. Ik probeer de deur open te doen, maar dit lukt niet. Ook Danny probeert het, maar krijgt hem niet open. Het zal vast komen, omdat ik hem niet goed dicht heb gedaan. We gaan via de voorstoelen naar buiten en proberen het aan de buitenkant, maar er is echt geen beweging in te krijgen. Danny blijft en proberen en dan... breekt ook nog het handvat af... Danny probeert het nog van de binnenkant. 'Duw eens tegen de deur?' Want we merken dat hij niet helemaal goed sluit. Dus ik duw achter en voor nog een keer goed hard tegen de deur en maak dan ook nog eens een hele mooie deuk in de 'van'. Dag 2 van 'Duus' en de schuifdeur gaat niet meer open, de hendel is stuk en er zit een deuk in... Ja mensen moeten wel zien dat het onze 'van' is, dus we moeten wel wat sporen achterlaten... ;) We kopen lijm voor het handvat (wie weet) en rijden door naar de camping. Daar gaat Danny aan de slag met de schuifdeur en haalt het binnenpaneel eraf. Ondertussen maak ik de boxen op orde. Ik moet hiervoor wel steeds onder het bed kruipen, want de boxen staan bij de zij ingang, maar die gaat natuurlijk niet open. Die mensen hier op de camping zullen wel denken, wat een amateurs... Na zo'n 1,5 uur is Danny erachter wat het probleem is, het achter slot is stuk. Hij zet deze open en de deur gaat weer open. Jeeeej Fijn! 1 Probleem opgelost. Het komt altijd wel weer goed, soms duurt het alleen even. Omdat we ook nog wat van het festival willen zien, lopen we rond half 4 naar Riccarton Mall, waar dit schijnt te zijn, maar ik heb me helaas vergist in de tijd. Het festival was om 3 pm afgelopen. Helaas. Dan maar van de zon genieten en gezellig door het park lopen. Ook Alex komt naar het park. We lopen wat rond en leren hem dobbelen bij Pegasus en bestellen 2 buckets met chicken wings van een kilo. Ietwat veel, maar gelukkig doen ze hier aan doggybags. Terug bij de camping, kaarten we voorin de auto en gaan we achterin slapen. Dit is nu echt ons huis. En wat heeft ons huis een fijn bed! Dat is wel heel prettig. We moeten alles nog een plekje geven, maar dat komt allemaal nog wel. Het is wat frisjes vannacht, maar ook daar hebben we wat op, want er ligt een dikke wollen deken uit Australië in de auto. Misschien kopen we nog een extra deken voor de winter (want die kunnen we toch niet zo makkelijk even ophalen bij Kelly, zoals in mijn droom) > Dit was zo'n moment dat ik m'n droom herinnerde Natalie ;)
De 1e nacht in 'Duus' was prima. We starten rustig op, gaan nog 1 keer naar de winkel en dan WEG uit Christchurch. We hebben wat folders gekregen met gratis campings en 1 zit op ongeveer een half uur buiten de stad, dus die willen we wel uitproberen. Coe's Ford heet de camping. We rijden inderdaad ongeveer een half uur en zien dan een enorme camping. Een stuk groter dan waar we vandaan komen en waar we 30 dollar voor betaalden. We zoeken een mooi plekje naast rivier, niet al te ver van de toiletten en genieten van onze vakantie! Dit is echt reizen, gewoon gaan en maar zien waar je uitkomt. En dit is dan zo'n plekje waar je nog wel een nacht zou kunnen blijven. Het is al aardig druk en tegenover ons heeft een groep de muziek goed hard staan. Gelukkig is het leuke muziek. De sfeer is goed, de mensen leuk en het is gratis. Geen douches, maar wel een rivier ;) Ik ga binnen in de 'van' aan de slag met de verlichting. We hebben een lichtslang gekocht die werkt op zonne-energie. Ideaal. Ik hang hem op met zelfklevend klittenband, maar helaas kom ik er halverwege pas achter wat de beste manier is en heb dan net te weinig om het helemaal goed te doen, maar hij hangt (op de meeste plekken) Zolang we vannacht maar geen lichtslang op ons hoofd hebben is het goed. Het kost me meer dan een uur, maar dan heb je wel verlichting in de tent... uh in de 'van'. We koken voor het eerst met onze campinggear en dit werkt allemaal prima. Danny is master in het snijden van groenten, dus dat laat ik dan ook graag aan hem over. Ik maak de couscous wel :) Een goede maaltijd op een mooie plek in de natuur. Na het eten maken we een 'korte' wandeling naar de rivier, die iets dichterbij is dan ik had verwacht. En nu het donker is gaan we de 'van' in. Wauw wat een mooie lichtjes... al zeg ik het zelf. De muziek gaat nog even door, maar wij liggen al op 1 oor. ;)
Het is zondag 8/2 en we hoeven niet te haasten, want we zouden hier zelfs 28 dagen achter elkaar kunnen blijven staan. Maar vandaag heb ik misschien de coolbox gewonnen. We rijden naar een klein plaatsje in de buurt. Bij de supermarkt daar hebben ze gratis wifi. Het is 11.16 en om 11.15 u zou de veiling afgelopen zijn. Jahoor, er komt een mail binnen dat we de coolbox voor 60,- op kunnen halen. Top. Dat betekent alleen wel dat we terug moeten naar Christchurch. We rijden via een tunnel naar Sumner, een buitenwijk van Christchurch. De weg is afgesloten. Er gaat nog een smal weggetje omhoog. 'Die maar proberen dan?' Ok. Danny rijdt omhoog en af en toe knijp ik m'n ogen even dicht omdat het zo smal is. Nee... bovenaan de weg is het ook afgesloten. Er loopt nog een klein stukje weg naar beneden, ok... keren dan maar. Danny met z'n skills doet dat gelukkig wel even en we rijden weer terug via de tunnel naar een andere toegangsweg naar deze wijk. Het is wel een beetje om, maar we komen er. Bij een rood stenen huisje aan de rechterkant van de weg lopen we over een smal paadje langs een auto en een mooie camper (ben niet jaloers hoor) naar de tuin waar we de coolbox al zien staan. Het ziet er goed uit, ik geef de man 60 dollar en we kunnen weer verder. Na het bekijken van wat boekjes besluiten we richting Akaroa te rijden. We hadden dit allebei eigenlijk bedacht, zonder het tegen elkaar te zeggen. Top, dan rijden we die kant op. Ik zoek wat campings op en vind een leuke bij Little River. Little River Campground. We stoppen bij het informatiecentrum en koelen af met een verfrissend ijsje. We besluiten naar de camping te gaan en nemen ook maar wat muggensprays mee, omdat we bij water zitten. Via een bergweggetje komen we bij een erg gezellige camping waar vooral veel leuke dingen te doen zijn voor kleine kinderen, of... volwassenen die nog jong willen zijn. ;) Bijvoorbeeld een scary slippery slide. Maar helaas, te weinig water voor deze coole slide, hij is dicht. Gelukkig schijnt de zon, want nu kunnen we zwemmen in the swimming hole. Dit ziet eruit als een leuke camping. Bij de ingang worden we direct vriendelijk ontvangen door de campingeigenaar. Hij neemt echt even de tijd om ons te leren kennen en ons nog wat tips te geven. Hij vraagt ons nog wat de mooie tape op de zijkant van de auto is... ;) Dat hebben we gedaan, zodat we de deur niet per ongeluk uitproberen nu de lijm nog niet droog is. We mogen zelf een plekje uitzoeken op de campground en zetten onze 'van' tegenover de outdoor kitchen. Het is nog rustig en het weer is heerlijk, dus gaan we de boel maar eens verkennen en misschien een duikje nemen in de rivier. We nemen de brug over de rivier en lopen een korte hike op onze slippers door het bos, waarna we vervolgens weer vlakbij de brug uitkomen en the swimming hole niet meer is dan wat stromend water tussen de rotsen. ;) Dan maar een beetje pootje baden. En misschien ook maar goed dat het niet zo diep is, want het water is ijskoud. Wel lekker afkoelen zo. Na deze verfrissende 'duik' gaan we de rest van de wandelroutes hier ook nog even lopen. We lopen via verschillende bospaadjes en boardwalks naar de 'loose legs lookout'. En daar staan 2 heerlijke stoffen stoelen om inderdaad de beentjes even omhoog te gooien. fantastisch! We maken natuurlijk wat leuke foto's en lopen weer terug. Danny speelt nog prachtig piano op de bospiano en we zien en horen verschillende soorten vogels. Wel fijn dat dat zo'n beetje het enige wildlife hier is in NZ. Geen giftige slangen of spinnen, zoals in AU, maar uitkijken voor laag overvliegende vogeltjes. ;) We koken noodles met kip in the outdoor kitchen en genieten van een warme zomerdag! Inmiddels is het toch ook nog aardig druk geworden op de camping en worden we omsingeld door enorme campers en een hoop Duitsers.
Maandag stappen we in een warme auto richting Akaroa. Het is nog een stukje rijden door de bergen en de lucht is dreigend. Er zou zomaar een buitje kunnen vallen. En nog geen half uur later valt het met bakken uit de hemel en is het enorm afgekoeld. De warmtemeter van de motor doet sinds gisteren een beetje raar. Hij klimt steeds helemaal omhoog naar hot en dan weer naar halverwege, waar hij hoort te staan. Misschien heeft het te maken met dat de motor helemaal vernieuwd is. mm. Ik weet niet of dit nou wel zo goed is. Bij Hilltop stappen we uit bij een uitkijkpunt en ik hoor gesis onder de motorkap vandaan komen... Nee he... Bij het openen van de motorkap zien we dat alles met een bruine vloeistof is bedekt en dat er nog vloeistof uit de slang spuit bij de koelvloeistof. De tank is ook leeg... Mm, niet goed. Gelukkig zijn we al 5 dagen lid van de wegenwacht, dus kunnen we ze wel even bellen. Het kleine tuitje van de slang is afgescheurd. Danny maakt het vast op het kleine stukje wat nog over is, in de hoop dat dat het houdt. Ok, wachten op de AA (ANWB) Op zich staan we wel goed hier, want we zitten naast het Hilltop restaurant waar we dan ook maar even koffie gaan drinken. Na 3 kwartier is de man van de AA er. Hij kijkt er naar, kijkt niet al te positief, vult hem bij met water en zegt dat we het zo tot Christchurch wel moeten redden... Eigenlijk willen we naar Akaroa, maar helaas. We komen Christchurch nog niet uit... Omdat de mechanic van de carmarket de motor helemaal kent, gaan we daar naartoe. Hij helpt ons direct en belt een aantal mensen voor ons op zoek naar een nieuwe tank. Helaas lukt dit niet. Hij wil er morgen nog wel even naar kijken. En dus gaan we weer op zoek naar een slaapplek in Christchurch. Onderweg bezoeken we nog 2 stortplaatsen op zoek naar een hendel voor de deur en een radio. En die vinden we. De radio voor 20,- en de hendel 100,- Danny wil de radio direct proberen, maar doordat het paneel van de radio al een beetje stuk is breekt deze aan alle kanten nog wat verder. Gelukkig heb ik met Mart, Hanna en Stijn voldoende geoefend met puzzelen en kan ik dit met wat lijm wel weer een beetje in elkaar zetten. ;) Maar de radio doet het! Vanavond eten we bij de Griek. Even wat leuks na deze pechdag. Ik leg m'n gelukspoppetje onder het kussen vannacht, dan komt het vast goed!
De volgende ochtend rijden we meteen naar de carmarket. De Mechanic checkt de auto, terwijl Danny de nieuwe hendel in de deur zet. Ik kan ondertussen mooi even m'n weblog bijschrijven ;) Na zo'n 3 uur werk aan de auto, een nieuwe thermostaat en een lange testrit blijft de warmtemeter constant. Een nieuwe tank hebben we nog niet, maar zolang de slang erop blijft zitten, werkt het goed. We hoeven niks te betalen... wat een fijne service! Blij dat we hierheen zijn gegaan! We veranderen 'Duus' in 'Chop', misschien dat hij nu beter naar ons luistert...
Foto's komen nog
Leuk avontuur en als jullie zo cool blijven als tot nu toe, hebben jullie t goed voor elkaar. Bijna Valentijnsdag hier, maar bij jullie nu al, fijne dag. Annie Jansen, zusje van Opa Kees
Liefs,
Mam
Een heerlijk vrij leventje! Klinkt goed.
Wij zijn nu onderweg naar Drenthe met de 'leuke liedjes cd van Linda' aan. Grappig dat hanna sommige liedjes gewoon meezingt. Ze zegt net dat ze jou heel erg mist. Stijn vraagt of jullie al veel beesten hebben gezien? We wachten vol spanning op het volgende verhaal. Veel groeten van vijf.